Los Angeles - 29 Mei 2015

Vanmorgen zijn we weer om 8 uur opgestaan en hebben in het nabijgelegen restaurant het ontbijt doorstaan. Stelde niet zo heel veel voor, Gemma aan het fruit en ik aan de Sunny Side Up eieren op zompige toast, soort van kauwgom brood. Goed dat er koffie bij zat om het weg te krijgen, dezelfde koffie trouwens van gisteravond tijdens het avondeten doch deze stonk nog niet naar warmhoudplaatkoffie...

Na het ontbijt zijn we maar snel naar de starbucks aan de overzijde in de mall gelopen, one tall cappuccino and dito americano with room, veel beter! Met de koffie in de hand terug naar onze kamer om de boel in te pakken. Voor onze kamer is een soort van tuin en geloof het of niet maar terwijl we aan de koffie zaten te nippen werden we weer verrast door een bezoekje van een kolibrie die druk doende was om alle bloemen van een plant te inspecteren. Wat een klein vogeltje is dat, niet meer dan 2 pink-kootjes groot en niet te geloven zo wendbaar. Heb er gelukkig een aantal foto's van gemaakt en Google heeft die netjes achter elkaar gezet tot een leuke animatie (zie ook mijn Google+ pagina)

Na het uitchecken zijn we richting Los Angeles gereden. Ik wilde niet via de 101 South maar via de Scenic Route langs de kust, deels is dat een vervolg van de CA-1 South. Maar onze Neverlost dacht daar anders over en het heeft even geduurd voor we de juiste route langs de kust te pakken hadden. Hoogtepunt van dit deel van de route waren de 17 miles via Malibu. Zo'n beetje een rijke voorstad van LA met kasten van huizen waar we echter meestal niet veel meer van zagen dan de well overdone oprijlanen maar soms kon je de villa's tegen de berg aan zien liggen. Verschil moet er zijn, maar zoveel verschil is dan weer niet fair denk ik dan...

Omdat we veel zuiderlijker LA binnen kwamen dan de reisorganisatie had bedacht kwamen we toch een beetje in de problemen om de juiste route naar ons hotel te vinden. In een vreemde wagen in een onbekende omgeving met een weerbarstige neverlost viel het toch niet mee en we belandden dan ook in menig dikke file op de 10 baans wegen rondom LA. Maar uiteindelijk kwamen we rond 15:00 aan op bestemming, de Sportsmen's Lodge. Het hotel valt ons een beetje tegen, te veel business style en zelfs een koelkast ontbreekt. Bovendien zitten we nu op de 5e etage, wat een verschil met het hotel in Santa Barbara!

Omdat we hier maar een enkele dag zijn (gelukkig) hebben we na het inchecken onze spullen in de kamer gestald en zijn direct weer op pad gegaan. Weer die drukte in maar nu naar de Hollywood Walk of Fame waar je de namen van alle bekende filmsterren in het trottoir kunt zien. Neverlost bracht ons er snel heen en gelukkig konden we ook vlot de wagen kwijt, da's toch maar afwachten in zo'n grote stad (14 Miljoen inwoners...).

Het andere fenomeen wat we wilde zien waren de HOLLYWOOD letters op de berg. Het was even lopen maar uiteindelijk vonden we een plaats waar we ze konden zien, echter zo ver weg en in de fog ook nog zodat we nauwelijks foto's konden maken. Nog wel geprobeerd om er naar toe te lopen doch dat liep al snel spaak. Google erbij gehaald en het bleek dat de letters het beste zichtbaar waren vanaf een mall aan de Hollywood Boulevard. Denk dat we vandaag toch zeker weer zo'n 10km gelopen hebben. En dat voor een uiterst vage foto waar de letters nauwelijks op te zien zijn :)

Na het aanschouwen van deze belangrijke landmarks zijn we in de mall maar wat gaan eten bij Dave en Buster's, wel buiten want binnen wil je niet zijn met de herrie van de muziek en gokkasten etc. Gelukkig hadden ze Samuel Adams op de tap en dat maakt weer veel goed :) Uiteindelijk zijn we beiden toch tot de conclusie gekomen dat wij geen stadsmensen zijn. De drukte, het verkeer, het eeuwige gegons aan geluid van snelwegen, vliegtuigen en airco's. Nee het wordt tijd dat we in richting van de Grand Canyon gaan...

Terug bij het hotel zijn we nog echte koffie wezen drinken bij Starbucks, nota bene tegenover ons hotel. Op de terugweg nog even langs een Gas Station geweest om gekoelde drank te halen, hadden ze geen bier! Maar die hadden we nog wel over van gisteren, alleen geen koeling in de kamer. Dus een oude truuk gebruikt en de prullemanden meegemomen naar de Ice Vending Machine en vol met ijsblokjes terug naar de kamer genomen waar de flessen in een mum van tijd koud werden gemaakt. En zo geniet ik nu van een lekker koud biertje tijdens het schrijven ;)

Morgen gaan we verder naar Palm Springs, de laatste kleine rit van zo'n 200km in Californië tussen de bergen door. Benieuwd wat er daar te doen is...

Tot morgen!