17 Feb 2018 Huskysleeën en Noorderlicht trip

Dit is de laatste dag van onze vakantie in Lapland Finland, wat een prachtige week is het geweest. We hadden natuurlijk een beetje mazzel met de temperatuur,normaal minstens -20 en wij zijn eigenlijk niet beneden de -10 graden geweest op vandaag na tijdens onze avond rit was het -12. Ik kan het echt iedereen aanraden, Lapland ligt niet helemaal voor de hand maar voor ons was het een week met activiteiten waarvan de meeste ons door een prachtige natuur hebben geleid. Het winterlandschap hier is zo verschrikkelijk mooi, niet te vergelijken met de modderwinters in Nederland. En zeg nou zelf, wat is er leuker dan een paar uur op een sneeuwscooter door een wintersprookjesland rijden?

Maar goed, voor vandaag hadden we nog twee activiteiten te doen. Vanmorgen het Huskysleeën en vanavond de Snowscooter tocht (in het donker) op zoek naar het Noorderlicht (wat we niet hebben gevonden trouwens...)

Vanmorgen dus weer op tijd om 08:00 opgestaan want de bus zou om 09:50 vertrekken, en wie er niet is jammer dan want de chauffeur praat niet en wacht niet ;) Dus op tijd ontbeten en vervolgens nog maar eens aangekleed tot op poolniveau. Wordt dit wel een beetje zat nu, constant omkleden en ik kan je vertellen dat wanneer je 8 lagen kleding aan hebt dit niet echt comfortabel is totdat je in de kou komt omdat je het daar echt nodig hebt. Nu moesten we echter eerst met de bus en om daar dan in volle bepakking in te zitten is niet echt prettig. Gelukkig was het maar zo'n 10 minuten rijden naar de Hetta Huskyfarm (kijk anders even op https://www.hettahuskies.com/en voor meer detail info).

Nu ben ik geen hondenman, ik bedoel ik vind het prachtige beesten maar wij hebben er ooit voor gekozen om geen huisdieren te nemen om diverse redenen. Hij had het al verteld maar de belangrijkste redenen voor Stefan om naar Lapland te gaan zijn de husky honden en dat bleek wel toen wij daar aankwamen, er was één hond die niet meer in actieve dienst was die hij min of meer heeft geadopteerd en zo verscheen hij vol trost met "zijn" hond. Je kon echt zien dat die twee aan elkaar gewend waren.

Het duurde even maar na een paar minuten verscheen de (engelse) eigenaresse. Zei was wel het prototype hondenliefhebber, ze straalde het uit en was vast van plan om ons allemaal zo enthousiant te krijgen. Ik moet zeggen dat ik erg veel van haar heb geleerd, hoe zei met de honden omging, het karakter van de honden in vergelijking met mensen bijvoorbeeld en ga zo maar door.

Na een rondgang door de kennels, sommige honden hadden hun eigen ruimte buiten aan een ruime ketting, sommige zaten in kooien, sommige oudere honden hadden een veel grotere ruimte als beloning voor actieve dienst heb ik begrepen, zeg maar de oude dag voorziening, werden wij naar de reeds klaar staande huskies met sledes geleid waar wij mee een trip zouden gaan maken. Zo'n 6 honden per slee was het gemiddelde aantal, de samenstelling van honden hing weer af van of ze elkaar mogen, en jongelingen gemengd met meer ervaren honden en ga zo maar door.

Alvorens wij de tocht ondernamen werden wij uitgebreid geïnstrueerd hoe om te gaan met zo'n hondenslee, eigenlijk een beetje te overdreven over wat je vooral niet moest doen en wat er fout kon gaan en zodanig dat Gemma en ik besloten dat zijn in de slee plaats zou nemen en ik de leiding zou nemen. Omdat wij in de 2e groep zaten kregen we echter de feedback van de 1e groep dat het allemaal reuze mee viel en dat we makkelijk konden wisselen. En zo hebben we dat ook gedaan, ik nam deel een voor mijn rekening en Gemma deel twee zodat ik ook nog de GoPro kon gebruiken.

Maar wat een leuke rit was dat! De honden hadden natuurlijk al een rit achter de rug en het ging wat langzamer en bergop moest met name Gemma even meesteppen omdat anders het tempo er helemaal uit ging. De heenweg ging tamelijk rustig, we werden begeleid door 3 gidsen op sneeuwscooters, die blokkeerden o.a. de verkeerde afslagen en halverwege werd er van leider gewisseld. Het retourparcour leidde echter door wat smallere bospaden met de nodige kuilen kan ik je mededelen want ik ketste regelmatig met mijn billen tegen de grond (zo laag is zo'n hondenslee). En zo, voor dat je er erg in had zat de rit erop en had je 6km afgelegd. Een erg leuke ervaring vonden wij en wanneer je een diehard hondenliefhebber bent is dit een must om een keer te doen, al is het alleen al om de hoeveelheid informatie die je krijgt van echte hondenliefhebbers!

Rond 13:30 waren we terug in ons hotel en tot 19:00 uur hadden we niets op het programma staan. We hebben er dus voor gekozen om het wat rustiger aan te doen. De hele week waren er activiteiten waar we aan deel hebben genomen en nu begin het kwartje een beetje op te raken. Na de lunch met weer een heerlijke soep als basis ging Gemma de sauna op onze kamer proberen, die hadden we voor de lunch al aangezet maar helaas niet goed, zo'n ding moet ca 45min opwarmen namelijk en na de lunch was die nog niet warm. Na wat gepiemel met de controls werd die toch warm maar dan duurt het even voor je er gebruik van kan maken. Ikzelf had echt behoefte aan een paar uur slaap, ja deze verslagen malen tot diep in de nacht gaat je niet in de kouwe kleren zitten (kouwe kleren haha...) en dus ben ik gaan maffen en is Gemma een saunaparcourtje gaan doen...

Rond 17:00 zijn we weer actief geworden, om 19:00 moesten we in poolpak met hem klaar staan. Dus basic aangekleed en avondeten gedaan vanaf 17:30, de kaart is echt te beperkt trouwens, ik had mijn derde hamburger van het hotel, maar was goed te eten hoor ;) En daarna zijn we onze 6 lagen weer gaan aantrekken om ons om 19:00 met helm en al te melden aan de achterzijde van het hotel op het bevroren meer alwaar de sneeuwscooters al klaar stonden. Nadat de koppenwaren geteld en het zeker was dat iedereen al eens op een sneeuwscooter had gereden deze week (nou dat hebben wij meerde malen deze week, dus geen probleem voor ons ;) )gingen we op pad naar een locatie meer in het noorden. Hoezo we zitten toch al 220km boven de poolcircel??? Nou dat is een kwestie van lichtvervuiling, zelfs een gehucht als Hetta strooit nogal wat licht in de omgeving en voor het aanschouwen van het noordelicht kan je beter een diep en nog diepere donker plek opzoeken...

In ons geval was het echter onbegonnen werk vanaf het begin, het heeft de hele dag gesneeuwd en dat deed het op dat moment zelfs nog, het was dus zwaar bewolkt en dan is het noorderlicht zien echt onmogelijk naar ook bleek. Gisteravond was de grootste kans omdat het voor het eerst onbewokt was maar toen was er maar 23% kans op het hoogtepunt en voor ons was er niets zichtbaar rond die tijd, kwam door een gebrek aan de juiste intensiteit van zonnewind en dan houd het gewoon op.

Maar ondanks dat het noorderlicht van de baan was hebben we een schitterende tocht gemaakt met onze sneeuwscooter, deze keer in het donker en alle verlichting die je hebt komt dan van de komplampen. In een dieop donkere plaats als Hetta is dat echter een zee van licht en het fet dat het donker is maakt voor een tocht op een Sneeuwscooter eigenlijk niets uit. Sterker nog het is eigenlijk hetzelfde als overdag, alleen de scenery in het winterslandschap is totaal anders. Bomen die zwaar besneeuwd zijn zien er nu uit als menselijke standbeelden, erg mooi om tussen door te rijden.

We hebben er dik van genoten op onze rit naar de uiteindelijke hut waar we werden getrakteerd op een kampvuur en warm bessensap waarna we worstjes hebben gegrild boven het haardvuur. Al met al hebben wij ons prima vermaakt, er werden ook leuke verhalen gedeeld aan het vuur, de groep is inmiddels steeds meer op elkaar ingespeelt zeg maar we hebben de klik met de anderen maar voor we het in de gaten hadden moesten we al weer vertrekken helaas, had best wat langer mogen duren wat mij betreft...

De terugweg was zoals de heenweg, lekker hobbeldebobbel door het sneeuwlandschap, ik zal dit echt gaan missen en er nog vaak aan terugdenken weet ik nu al... Helaas waren we al snel weer (na zo'n 45 min) terug bij ons hotel. Dit was onze laatste activiteit, morgen moeten we ons poolpak inleveren en dan is het gewoon een normale reisdag naar huis. Ik had best nog wat langer willen blijven, misschien een paar dagen niks doen en dan hetzelfde programma nog een keer doen. Ik heb er geen moment spijt van gehad, geen kou geleden zoals wel was verwacht door sommigen, nee deze week was echt fantastisch, ik had het niet willen missen...

Als laatste zijn we nadat we om 21:30 terugkwamen en ons voor de laatste keer omgekleed hadden nog even naar de centrale ruimte gegaan om een biertje te scoren. Echter op zaterdagavond komen ook de locals naar het hotel dat ook dienst doet al locale karakoke kroeg in een apparate ruimte. Aldus zijn we daar ook nog aanbeland en menige nederlandstalige karaoke is daar meegezongen. Een prachtafsluiting van deze fantastische week. Of we heb nog eens over gaan doen weet ik niet, misschien in september vanwege de beste kans op het noorderlicht dat we nu hebben moeten missen, wie weet...

Bedankt voor alle reacties op deze verslagen lieve mensen en misschien tot een volgende keer...?

Richard en Gemma.