Kanab 14 Mei - Caligo Ghost Town

(Ik loop nog een dagje achter dus maar eens kijken of ik het in kan halen vanavond...)

Op tijd opgestaan en in het hotel een (simpel) ontbijtje genomen want we hebben een rit voor de boeg van 560km naar Kanab (UT). Maar omdat we gisteren laat en uitgeteld in Bastow aan kwamen zijn we niet meer naar de naburige Calico Ghost Town gegaan en dus gaan we daar nu eerst naar toe.

Na het uitchecken nog twee Starbuckjes gescoord om aldus met koffie en al onderweg te gaan naar de ghost town op ca 15 minuten rijden.
Toegang was niet gratis, maar ook wel logisch want ze hebben de heleboel gerestaureerd. Al met al een commercieel gebeuren maar niet echt opdringerig of zo. Het mijnwerkers stadje had in 1887 nog 1200 inwoners maar in 1951 nog maar 10 en nu is het eigenlijk alleen nog maar museum.

Calico Ghost Town is wel een aanrader, zeker op een zondag zijn er tal van extra activiteiten waaronder vriendelijke roleplaying acteurs gekleed in historische western kleding. De tijd vloog echt wel om want de 2 uur waren zo om. Daarna zijn we met gezwinde spoed gaan rijden om niet helemaal in het donker aan hoeven te komen in Kanab ;)

De rit zelf ging best voorspoedig op het tanken na waarmee ik weer de bekende strijd aan moest gaan. Tankstation midden in de woestijn en achhteraan in de rij aangesloten. Ben expres uitgestapt om te kijken hoe de voorgangers het tanken aan de praat kregen en die deden alles met een tank of credit kaart. Geen probleem dus dacht ik. Nou daar dacht de pomp anders over. Deze accepteerde alleen locale kaarten waarbij je een postcode moet ingeven, werkt dus niet met mijn kaarten.

Volgens de instructie kon je ook de nozzle oppakken, de brandstof selecteren, tanken en binnen afrekenen (zoals bij ons thuis). Tot in de treuren zitten kl*ten en uiteindelijk maar naar binnen gegaan. Blijkt dat je als foreigner eerst vooruit moet betalen! How much dollars do you want? Ja weet ik veel, voldoende voor een halve tank. Uiteindelijk maar voor 30 dollar gegaan op aanraden van een andere klant en zowaar kon ik de tank aftoppen, pffffff....

Nadat we daar ook nog een wrap hadden gedeeld zijn we weer onderweg gegaan, nog honderden kilometers te gaan toen. De route liep langs Las Vegas en het landschap veranderde steeds meer naar een woestijn met cactussen. Nabij Las Vegas liet onze Hertz Neverlost ons echter in de steek. De nieuwe op android gebaseerde devices zijn kennelijk niet stabiel genoeg en raken letterlijk de weg kwijt. Echt lekker wanneer je diverse highways moet kruisen en de borden alleen locale betekenis hebben. Uiteindelijk van de weg af gegaan en ergens geparkeerd om de boel uit te zoeken. We waren toen al op de Google navigatie van mijn telefoon aan het rijden maar was niet handig (genoeg). Nadat ik de Neverlost had herstart kwam er weer leven in gelukkig en tot vandaag doet die het nog steeds naar behoren...

Na Las Vegas de highway verder north gevolgd, wat een lang stuk was dat maar aan het einde kwam de onverachtte twist en zijn we de Scenic Byway naar Kanab gereden die ons door Zion Park voerde. Wat een schitterend gebied is dat en echt een aanrader om op zijn minst doorheen te rijden. Achteraf hadden we daar ook wel een overnachting willen doen, veels te veel om te bekijken. Na de officiële toegang gaat de weg met de nodige twists en haarspeldbochten via een tunnel verder naar Kanab alwaar we rond 19:00 aankwamen bij ons hotel.

Na inchecken zijn we snel wat gaan eten en in de avond heb ik het verslag gemaakt van de heenreis. Het Internet is hier echter slecht of onwerkbaar en heb alles gedaan met mijn telefoon als wireless access point, veels te duur natuurlijk met 15 Euro per 250MB die ik dan ook nog met Gemma haar toestel deel die een prepaid abonnement heeft zonder internet. Vandaag de 3e maal zo'n uitbreiding aangeschaft...

Enfin, dit was het voor gisteren. Gaan we nu aan de slag met vandaag... ;)