14 Feb 2018 Bezoek aan Reindeer Farm en Valentijn
Door: Richard
Blijf op de hoogte en volg Gemma
14 Februari 2018 | Finland, Hetta
Het was een erg leuke dag met bovendien een romantische afsluiting, een topdag weer dus!
Vanmorgen om 08:15 opgestaan ("Heb je de wekker niet gezet Rich?!, jawel schat op 08:30..."). Vervolgens de rest van het ochtendritueel tot en met het bekende ontbijt aan toe. Vandaag hoeven we pas om 11:50 in de receptie paraat te staan voor een trip naar een rendier boerderij. Dus hadden we nog de tijd voor een bezoekje aan het locale VVV kantoor.
Aldus middelmatig tegen de kou aangekleed en na een kleine wandeling door de kerstkaart-scene aan de overkant van de straat aangekomen bij het gebouw dat niet alleen het VVV herbergt maar tevens in gebruik is als museum, bioscoop en koffietent. Best wel gezellig dus en we hebben er o.a. een film bekeken over de jaargetijden in het noorden van Lapland. We hebben ook een groot aantal historische foto's bekeken over de lapse geschiedenis en er was ook een serie van prijswinnende foto's in diverse natuurcatagoriën. Al met al een bezoekje waard dus. Helaas eerder dan verwacht moesten we alweer terug want de Finnen praten niet alleen niet, ze wachten ook niet en om stipt 11:50 reed het busje voor...
Aldus gingen we in ganzenpas het busje in, de chauffeur was inderdaad stoicijns zwijgzaam, heb hem alleen naar de deur zien wijzen toen we moesten instappen en na een korte rit aangekomen op bestemming opende hij de deur vanuit zijn chauffeursstoel en wees opnieuw naar de deur. Tot zover de finse sociale vaardigheden...
Op de reindeer-farm werden we echter allerhartelijkst ontvangen door de eigenaarresse. Hoewel Fins was ze zeker niet spaarzaam kwa verhalen en een tof mens in de omgang, altijd lachen en continu verhalen vertellend. Zo was ze geen echter Lapse maar wel met een Lap getrouwd. De familie hield dus rendieren voor de slacht als hoofdinkomen maar daarnaast fokte zei ook met renpaarden. De man was al enige tijd afwezig, onderweg naar zuid Finland via de westelijke route en weer terug via de oostelijke route langs klanten die (bevroren) rendiervlees hadden besteld.
Allereerst gingen wij de (jonge) rendieren voederen met stro, mos en speciale korrels, ze vulde een stuk of zes emmers en in groepjes mochten wij dat in de omheining aan de beesten uitdelen. Hoewel half wild waren ze nu wel zo aan mensen gewend dat je af en toe de gelegenheid had om een aai-poging te doen, bleven ze dan staan dan had je mazzel, meestal vluchtten ze weg met weggedraaide ogen, heel apart eigenlijk en een leuke ervaring om midden tussen deze beesten te staan.
Vervolgens gingen we hetzelfde doen maar nu voor een aantal volwassen rendieren, ja kijk wel uit met het voeren voor de geweien want als er een de emmer induikt komt het gewei er achteraan dus ook naar voren toe. Oppassen dus, ook al omdat ze aangelijnd in het terrein verspreid stonden, moest je dus uitkijken dat je niet door de aanlijning aan een boom werd vastgebonden. Overigens halen ze niet alle rendieren terug naar de boerderij, sterker nog er stonden er maar een stuk of 8 volgroeide exemplaren, de andere pak-hem-beet 2-3 duizend grazen in het wild. Alleen exemplaren met een probleem of oude bekenden van de eigenaarresse stonden op de boerderij welke overigens op een gebied van 10HA privégrond staat, best wel groot dus...
Na het rendiervoeren zijn we via de paardenmanege stallen en de nodige uitleg langzaam naar een soort van lapse hut (best groot) gegaan alwaar we wederom veel uitleg kregen over de lapse cultuur en waar we ook van een lunch werden voorzien met o.a. rendiersoep, een soort van draadjesvleessoep met groentes en erg smaakvol. Na de lunch werden we allerhartelijkst uitgezwaaid en de "vriendelijke" chauffeur stond al naar de deur te wiijzen, instappen dus...
Terug in het hotel zijn we wat gaan lanterfanten en Gemma heeft zowaar de Sauna uitgeprobeerd die bij onze kamer zit. Nu is wel duidelijk dat je dat ding minstens een half uur van te voren moet aanzetten of misschien wel 60 minuten? Hoe dan ook na verloop van tijd werd die heet genoeg voor een zweetbeurtje ;). Na een aantal sauna toerbeurtjes (nee niet voor mijzelf, ik ben er geen fan van) en weer aangekleed te zijn hebben we het avondeten toch maar weer in het hotel genuttigd.
Vanmorgen bij het ontbijt hoorden wij van een zeer enthousiaste jonge reisgenote dat zei de avond tevoren het noorderlicht had gezien. Ik denk dat dit echt haar dingetje is en vol trots toonde ze de foto's er van. Nu is het hier de hele dag zwaar bewolkt dus iedereen rekende eigenlijk nergens meer op maar deze dame heeft de groep toch aangezet om wat meer actie op dit front te ondernemen...
Aldus zijn we rond 21:00 volledig gekleed conform de arctische standaard en voorzien van een backpack met borrel en dito glazen het ijs van het meer aan de achterzijde van het hotel opgegaan, heel romantisch zo met Valentijn ;) We waren echter niet alleen, meer mensen hadden de smaak te pakken en eigenlijk was het wel gezellig zo op het ijs. Schat dat het zo'n -8 graden was met een licht windje dus het was goed te doen zolang je de handschoenen aanhield.
Gedurende een uur of wat hebben we de bewolking bekeken die continue een licht rode gloed had in noordelijke richting, de patronen in de laaghangende bewolking veranderde continue maar helaas hebben we geen andere verkleuring gezien zoals onze jonge reisgenote (die er ook bij was) had gezien. Nadat iedereen weer naar binnen was wilde Gemma wat langer blijven, uiteindelijk zijn we op twee sleetjes naast elkaar gaan zitten kijken en hebben we met de meegenomen borrel geproost op ons goede leven. Wat een gevoel, heel romantisch, nee we hebben het niet slecht, een momentje om goed te bewaren in ons rugzakje...
Vanmorgen om 08:15 opgestaan ("Heb je de wekker niet gezet Rich?!, jawel schat op 08:30..."). Vervolgens de rest van het ochtendritueel tot en met het bekende ontbijt aan toe. Vandaag hoeven we pas om 11:50 in de receptie paraat te staan voor een trip naar een rendier boerderij. Dus hadden we nog de tijd voor een bezoekje aan het locale VVV kantoor.
Aldus middelmatig tegen de kou aangekleed en na een kleine wandeling door de kerstkaart-scene aan de overkant van de straat aangekomen bij het gebouw dat niet alleen het VVV herbergt maar tevens in gebruik is als museum, bioscoop en koffietent. Best wel gezellig dus en we hebben er o.a. een film bekeken over de jaargetijden in het noorden van Lapland. We hebben ook een groot aantal historische foto's bekeken over de lapse geschiedenis en er was ook een serie van prijswinnende foto's in diverse natuurcatagoriën. Al met al een bezoekje waard dus. Helaas eerder dan verwacht moesten we alweer terug want de Finnen praten niet alleen niet, ze wachten ook niet en om stipt 11:50 reed het busje voor...
Aldus gingen we in ganzenpas het busje in, de chauffeur was inderdaad stoicijns zwijgzaam, heb hem alleen naar de deur zien wijzen toen we moesten instappen en na een korte rit aangekomen op bestemming opende hij de deur vanuit zijn chauffeursstoel en wees opnieuw naar de deur. Tot zover de finse sociale vaardigheden...
Op de reindeer-farm werden we echter allerhartelijkst ontvangen door de eigenaarresse. Hoewel Fins was ze zeker niet spaarzaam kwa verhalen en een tof mens in de omgang, altijd lachen en continu verhalen vertellend. Zo was ze geen echter Lapse maar wel met een Lap getrouwd. De familie hield dus rendieren voor de slacht als hoofdinkomen maar daarnaast fokte zei ook met renpaarden. De man was al enige tijd afwezig, onderweg naar zuid Finland via de westelijke route en weer terug via de oostelijke route langs klanten die (bevroren) rendiervlees hadden besteld.
Allereerst gingen wij de (jonge) rendieren voederen met stro, mos en speciale korrels, ze vulde een stuk of zes emmers en in groepjes mochten wij dat in de omheining aan de beesten uitdelen. Hoewel half wild waren ze nu wel zo aan mensen gewend dat je af en toe de gelegenheid had om een aai-poging te doen, bleven ze dan staan dan had je mazzel, meestal vluchtten ze weg met weggedraaide ogen, heel apart eigenlijk en een leuke ervaring om midden tussen deze beesten te staan.
Vervolgens gingen we hetzelfde doen maar nu voor een aantal volwassen rendieren, ja kijk wel uit met het voeren voor de geweien want als er een de emmer induikt komt het gewei er achteraan dus ook naar voren toe. Oppassen dus, ook al omdat ze aangelijnd in het terrein verspreid stonden, moest je dus uitkijken dat je niet door de aanlijning aan een boom werd vastgebonden. Overigens halen ze niet alle rendieren terug naar de boerderij, sterker nog er stonden er maar een stuk of 8 volgroeide exemplaren, de andere pak-hem-beet 2-3 duizend grazen in het wild. Alleen exemplaren met een probleem of oude bekenden van de eigenaarresse stonden op de boerderij welke overigens op een gebied van 10HA privégrond staat, best wel groot dus...
Na het rendiervoeren zijn we via de paardenmanege stallen en de nodige uitleg langzaam naar een soort van lapse hut (best groot) gegaan alwaar we wederom veel uitleg kregen over de lapse cultuur en waar we ook van een lunch werden voorzien met o.a. rendiersoep, een soort van draadjesvleessoep met groentes en erg smaakvol. Na de lunch werden we allerhartelijkst uitgezwaaid en de "vriendelijke" chauffeur stond al naar de deur te wiijzen, instappen dus...
Terug in het hotel zijn we wat gaan lanterfanten en Gemma heeft zowaar de Sauna uitgeprobeerd die bij onze kamer zit. Nu is wel duidelijk dat je dat ding minstens een half uur van te voren moet aanzetten of misschien wel 60 minuten? Hoe dan ook na verloop van tijd werd die heet genoeg voor een zweetbeurtje ;). Na een aantal sauna toerbeurtjes (nee niet voor mijzelf, ik ben er geen fan van) en weer aangekleed te zijn hebben we het avondeten toch maar weer in het hotel genuttigd.
Vanmorgen bij het ontbijt hoorden wij van een zeer enthousiaste jonge reisgenote dat zei de avond tevoren het noorderlicht had gezien. Ik denk dat dit echt haar dingetje is en vol trots toonde ze de foto's er van. Nu is het hier de hele dag zwaar bewolkt dus iedereen rekende eigenlijk nergens meer op maar deze dame heeft de groep toch aangezet om wat meer actie op dit front te ondernemen...
Aldus zijn we rond 21:00 volledig gekleed conform de arctische standaard en voorzien van een backpack met borrel en dito glazen het ijs van het meer aan de achterzijde van het hotel opgegaan, heel romantisch zo met Valentijn ;) We waren echter niet alleen, meer mensen hadden de smaak te pakken en eigenlijk was het wel gezellig zo op het ijs. Schat dat het zo'n -8 graden was met een licht windje dus het was goed te doen zolang je de handschoenen aanhield.
Gedurende een uur of wat hebben we de bewolking bekeken die continue een licht rode gloed had in noordelijke richting, de patronen in de laaghangende bewolking veranderde continue maar helaas hebben we geen andere verkleuring gezien zoals onze jonge reisgenote (die er ook bij was) had gezien. Nadat iedereen weer naar binnen was wilde Gemma wat langer blijven, uiteindelijk zijn we op twee sleetjes naast elkaar gaan zitten kijken en hebben we met de meegenomen borrel geproost op ons goede leven. Wat een gevoel, heel romantisch, nee we hebben het niet slecht, een momentje om goed te bewaren in ons rugzakje...
-
14 Februari 2018 - 23:33
Renske:
-
14 Februari 2018 - 23:38
Renske:
Haha Richard, even kijken of het nu lukt om iets te plaatsen, via de telefoon gaat het elke keer fout.
:-D :-D :-D
Ik wacht vol spanning af. -
14 Februari 2018 - 23:51
Gemma Schulting:
Komt goed hoor ;) -
15 Februari 2018 - 00:34
Gemma Schulting:
Richard: foto's komen morgen...
Of zie facebook ;) -
15 Februari 2018 - 05:42
Christien Rietveld:
Het is geweldig leuk om jullie reis op deze wijze meet te maken,Richard, Het een erg leuk en helder reisverslag. Net alsof er uit jullie rugzakje Lapland een stukje schoonheid en plezier komt. Fantastisch om ook van de natuur en cultuur aldaar kennis te kunnen nemen.
Fijne Lapse dagen samen! -
15 Februari 2018 - 08:24
Renske:
Wat een leuk verslag! Jullie weten het, ik wacht elke keer met smart op jullie enthousiaste verhalen, foto's en video's.
Hier ligt vandaag een klein beetje sneeuw!
Heel veel plezier nog en maak nog meer mooie herinneringen. -
15 Februari 2018 - 10:32
Wies:
Hoi samen. Wat een leuk verhaal en de afsluiting van de dag was ook erg mooi . Tijd voir elkaar. -
15 Februari 2018 - 14:17
Peter En Renate:
Hoi hoi, superleuk om jullie belevenissen, nu in het koude Noorden, weer te kunnen volgen!
Zijn benieuwd naar de komende dagen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
