Grand Canyon Village - Heli Vlucht - 4 Juni 2015

Hallo allemaal,

Het houdt niet op, ellke dag blijft ons verbazen, geen dag is hetzelfde kwa avontuur zal ik maar zeggen...

Vandaag was het de dag van de helicoptervlucht boven de Grand Canyon en daarvoor gingen we al vroeg uit de veren want de vlucht was om 8:25 en we moesten ons een half uur eerder melden. Vanmorgen in verband met de vlucht dus maar een licht fruitontbijt genomen, wel een beetje duur dan met 12 USD pp, maar in elk geval gingen we met een gevulde maag onderweg naar de airport die op nog geen 10 minuten rijden van het hotel ligt.

Zoals gewoonlijk waren we veel te vroeg daar en daardoor werden we onverwachts in een eerdere vlucht ingedeeld samen met andere lotgenoten. Zo ontmoetten we een amerikaans stel, Karen en Mike, Jong gepensioneerd en met hen hadden we wel een klik. Zeker Karen en Gemma hadden dat met hun afraid of hights :) We hebben email adressen uitgewisseld en afgesproken elkaars video bestanden te delen.

Bij het inchecken werden we gewogen en vervolgens kregen we een video veiligheidsinstructie waarna we bestickerd werden en goedgekeurd waren gals pagagier. Of we maar in de wachthal plaats wilden nemen, maar ik ging er toen nog van uit dat onze vlucht een half uur later was. Gemma dus nog even naar toilet en ik nog even op mijn gemakje wat dumpen in de wagen. Kwam ik terug stond Gemma al in de rij om te vertrekken en was ik dus net op tijd terug, pfff...

We kregen elk een nummerkaart en een heupgordel met reddingsvest. De heli stond al te draaien op het platform, er werden snel foto's gemaakt door iemand en we werden met zijn zessen op afroep door het grondpersoneel nummergewijs in de heli geplaatst, elk voorzien van een headset. Karen had mazzel, zij mocht naast de piloot vóór in het toestel plaatsnemen met Gemma ruggelings daarachter en ik face-to-face tegenover Gemma. Dus wij konden alles echt goed zien, een canadees naast me had minder geluk want hij zat middenachterin...

Middels de headset kon iedereen elkaar horen, wel lachen af en toe met Gemma "Karen are you doing o.k.?", ze konden elkaar niet zien maar hadden zo wel een leuk contact. Na de introductie door de piloot en uitleg over de headset gingen we dan vertrekken. Je merkt dat het toerental wat omhoog gaat maar voor je er erg in hebt zweef je al boven de grond, eerst een beetje opzij naar achter van het platform af en vervolgens helt de heli wat voorover en zoeft het gebeuren naar voren en boven. Niks niet gevoel in je maag of zo, alles ging echt heel relaxed, beetje last van wat schudden door de wind maar niets om over naar huis te schrijven, hoewel...? :)

In totaal duurde de vlucht zo'n 30 minuten uit-en-thuis. Met een grote lus vloog het toestel eerst parallel aan de canyon boven de bomen (met de muziek van Out Of Africa op de oren) om na een paar minuten met een bocht naar rechts richting de canyon te gaan. Eerst niets als bos en dan ineens valt het land onder je weg en ben je boven de canyon, wat een ervaring (met o.a. Wish You Were Here op de oren) ! De rest valt moeilijk te beschrijven, de meest fraaie uitzichten op plekken in de canyon die je anders vanaf de rim niet kunt zien. Ik heb ruim 25 minuten aan video op de Flip staan dus voor de liefhebbers kunnen we wel een avondje organiseren. Maar ook hier geldt dat video niet vergelijkbaar is met wat je zelf waarneemt tijdens zo'n heli vlucht.

Na de vlucht hebben we de eerder gemaakte foto met certificaat als leuk aandenken gekocht waarna we nog wat hebben rondgehangen, foto's gemaakt en koffie gedronken. En dat was de helicopter vlucht...

We waren dus al vroeg klaar en de hele dag nog voor ons en omdat we gisteren al waren wezen kijken op de South Rim hebben we uiteindelijk de Jeep Tour maar gereserveerd, dat ging lekker vlot want we hoefden maar een half uurtje te wachten voor de twee uur durende rit. Niet zo spectaculair als die uit Sedona (wel zelfde bedrijf) maar we hebben wel plekken rond de canyon gezien waar we anders niet zouden zijn geweest. Ook buiten de gebaande paden hoewel dat niet altijd even makkelijk was voor Gemma maar ze heeft haar grenzen gisteren en vandaag echt wel verlegd.

Bij de Tour zat ook een kaartje voor een IMAX film in de aangrenzende bios en aldus zijn we na een hotdog lunch de film wezen kijken over de Grand Canyon. Hoewel er schitterende beelden van de canyon in zaten, met name de vogelvlucht scenes, vond ik het nogal een samengeraapt geheel, niets over de oorsprong of ontstaan van de canyon, niet echt bijzonder dus...

Nog ruim voldoende tijd over en dus hebben we de wagen gepakt om nogmaals de canyon te gaan bekijken. Vanaf dezelfde locatie als gisteren zijn we langs de canyon naar een ander vista point gelopen. We hadden nog een leuk gesprek met wat mensen uit Florida en uiteraard hebben we weer de nodige plaatjes geschoten. Maar toen was het toch echt het einde van onze visit aan de canyon.

Op de terugweg door het park kwamen we onverwachts een aantal herten tegen, of eigenlijk in het US een Elk (Watipi). Grote beesten die zich tegoed deden aan het zeldzame groen in deze omgeving (2 weken geleden sneeuwde het hier nog, we zitten op 2000 mtr hier). Geheel niet schuw en o.a. gewoon in de middemberm van de weg. Uiteraard iedereen plaatjes maken met files als gevolg maar dat vond P. Coltrane weer niet goed. Of ik maar door wilde rijden? Jawel Coltrane maar er staat een hert voor de wagen knuppel! Enfin allemaal weer gelukt en teruggereden naar ons hotel voor wat drinken en een klein uurtje bijkomen onder de klamme lappen :)

Dat was het dan kwa Grand Canyon. Echt een aanrader om zelf te gaan ondernemen want niets is vergelijkbaar met alles hier zelf te aanschouwen. Morgen gaan we via de Hoover Dam naar Las Vegas, zo'n 400km. Heel iets anders weet ik uit eigen ervaring maar leuk om eens met Gemma te delen. Tot morgen!